Rozwód oznacza, iż rozerwany został węzeł (związek) małżeński, którym do tej pory małżonkowie byli związani i małżeństwo przestaje istnieć.
O rozwodzie orzeka sąd okręgowy, na obszarze działania którego małżonkowie mieli ostatnie wspólne miejsce zamieszkania, a gdy żaden z nich już tam nie przebywa – sąd okręgowy właściwy dla miejsca zamieszkania strony pozwanej lub ostatecznie, w braku takiej podstawy, dla miejsca zamieszkania powoda.
Pozew o orzeczenie rozwodu ma prawo zgłosić każdy z małżonków.
Sąd orzeka rozwód, gdy nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Musi więc nastąpić rozerwanie pomiędzy małżonkami więzi emocjonalnej (psychicznej, duchowej), fizycznej (czy współżyją ze sobą) i gospodarczej (czy wspólnie prowadzą dom, gotują itd.).
Sąd może jednak nie dać rozwodu, pomimo stwierdzenia, że małżonków nic już nie łączy (zupełny i trwały rozkład pożycia), w sytuacji gdy rozwodu żąda małżonek wyłącznie winny rozkładowi pożycia (chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwiązanie małżeństwa), wskutek rozwodu miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków lub udzielenie małżonkom rozwodu było z innych przyczyn sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.